Mijn werk bij Werken aan Herstel Zoetermeer: oordeelloos luisteren
Serie: Ik ben iemand en ik kan iets.
Nancy: ‘Mijn ervaringen zijn waardevol en niet alleen een last: ik kan er anderen mee helpen’
‘Als ervaringswerker bij Werken aan Herstel Zoetermeer faciliteer ik herstelgroepen, ondersteun ik mensen in hun proces en help ik hen om hun eigen kracht te ontdekken. Een tijdje sloot ik ook aan bij een overlegtafel, waar verschillende organisaties samenkomen om te kijken hoe we iemand het beste kunnen ondersteunen. Ik ben ook crisiskaartconsulent, wat betekent dat ik mensen help bij het opstellen van een crisiskaart. Daarnaast bezoek ik regelmatig inlooplocaties, gewoon om in gesprek te gaan met mensen, te luisteren en te ontdekken waar hun behoeften liggen.
In de herstelgroepen zie ik hoe mensen in korte tijd groeien. Soms al na drie weken: dan zitten ze er ineens zelfverzekerder bij, geven ze elkaar tips en voelen ze zich veilig genoeg om heel persoonlijke dingen te delen. Dat blijft bijzonder.
Mijn andere rollen in het leven
Naast mijn werk bij Werken aan Herstel ben ik zoveel meer. Ik ben moeder, partner, dochter en zus. Ik hou van muziek luisteren, zingen en meeplaybacken. Ik ben graag buiten, ik hou van humor en ik ben graag creatief bezig. Haken, schilderen, diamond painting of Lego: ik hou ervan om met mijn handen bezig te zijn.
Daarnaast hou ik van praten, maar ook van luisteren. Ik probeer zoveel mogelijk op de achtergrond te blijven, om hén de ruimte te geven en met elkaar te verbinden. Ik vind mensen interessant, omdat iedereen anders is. “Soms denk je in eerste instantie iets over iemand, en dan ga je met ze in gesprek… en blijkt het totaal anders te zijn.” Dat blijft me raken: de echte mens achter het eerste beeld.
Wat ik heb meegemaakt bracht me hier
Ik zeg weleens: “Ik heb misschien wel twéé rugzakjes vol met ervaringen, van armoede en huiselijk geweld tot verslaving. Maar uiteindelijk vond ik mijn weg. Een belangrijk kantelpunt kwam toen ik ontspanningsoefeningen probeerde. Eerst was ik sceptisch: “Hoe kan iets me meer ontspannen dan blowen?” Maar na die eerste visualisatie, dat was pure ontspanning. Ik wilde meer leren en proberen.
Toen ontdekte ik The Power of Now van Eckhart Tolle. Dat was levensveranderend. Zijn woorden hielpen me om in het moment te zijn, niet vast te blijven zitten in het verleden of bang te zijn voor de toekomst. Ik weet nog hoe ik na die eerste ervaring buiten liep, het regende en ik dacht: Wauw, er komt gewoon water uit de lucht. En iedereen doet alsof dat normaal is, maar dat is het helemaal niet. Dit is bijzonder! Dat gevoel van verwondering hielp me vooruit.
Ik wilde van jongs af aan iets met mijn ervaring te doen. Omdat ik om mijn twaalfde bij een hulpverlening kwam, waar ze niet het verschil wisten tussen een coffeeshop en koffietent. Toen dacht ik: als ik later groot ben, zou ik graag op die stoel zitten en dan wél weten wat het is als ik iemand tegenover me heb.
Wat Werken aan Herstel Zoetermeer bijzonder maakt
Wat ik het mooiste vind aan mijn werk, is het contact van mens tot mens. Soms is er helemaal niet zoveel nodig; gewoon naast iemand zitten. Of iemand groeten, dat kan zijn of haar dag helemaal een andere toon geven.
Ik zie hoe vooroordelen, ook bij mezelf, verdwijnen als je echt openstaat voor de ander. Iedereen heeft een verhaal, en vaak klopt het beeld dat we in eerste instantie van iemand hebben helemaal niet.
En wat ik supermooi vind aan Werken aan Herstel is dat we mensen weer mens laten zijn. Iemand is zoveel meer. Soms kan je zo jezelf verliezen in je diagnose of je klachten, maar heel veel van die dingen horen ook gewoon bij mens zijn. Dat is niet per se weggezet voor als je een diagnose hebt.
Ik vertel bijna nooit in details over mijn ervaring. Maar door bepaalde vragen te stellen weet de ander vaak dat je een soortgelijke ervaring hebt, omdat anders je die vraag niet zo zou kunnen stellen. Die herkenning zorgt voor verbinding.
Wat ik over mezelf heb ontdekt
Door mijn werk bij Werken aan Herstel Zoetermeer heb ik geleerd dat herstel niet altijd een rechte lijn omhoog is. Het gaat met ups en downs. Ik weet nu dat het oké is om mindere dagen te hebben en dat ik daar eerlijk over mag zijn. Sterker nog, juist door dat te laten zien, bied ik anderen een voorbeeld. Ik krijg nooit te horen dat ik zwak ben als ik zeg dat ik een mindere dag heb. Juist het tegenovergestelde.
Ik heb ook geleerd dat ik niet altijd hoef in te grijpen of direct een oplossing hoef te bieden. Soms is het genoeg om gewoon aanwezig te zijn en iemand de ruimte te geven. Vroeger vond ik stilte en alle emoties die opkomen ongemakkelijk. Nu weet ik: soms mag iets er gewoon zijn. De ervaring dat het meestal weer goed komt geeft me vertrouwen dat het niet altijd zo blijft. Juist als het er mag zijn gaat het ook sneller weer weg.
Werken aan Herstel heeft me laten zien dat mijn ervaringen waardevol zijn. Niet als last, maar als iets dat anderen kan helpen. Ik ben meer dan mijn verleden, meer dan mijn moeilijke momenten. En dat gun ik iedereen: ontdekken wie je bent, zonder oordeel, zonder druk. Gewoon mogen zijn wie je bent.’
Tekst van Kim van de Wetering
